• kronična upala nakapnice i tubulointersticija bubrega koja nastaje kao posljedica bakterijske infekcije
• bolest se očituje ožiljcima bubrežnoga parenhima i deformacijama nakapnice i čašica
• mikroskopski se nalaze kronična intersticijska upala i fibroza bubrežnoga parenhima popraćene atrofijom i gubitkom kanalića

EPIDEMIOLOGIJA

• česta bolest i znatan uzrok bubrežnog zatajenja (10-15% svih bolesnika na dijalizi)

PATOGENEZA

• nastaje kao posljedica perzistentne neizliječene akutne infekcije ili ponavljajućih infekcija
• obično se radi o ascendentnoj infekciji
• najčešći uzročnik je E. coli, često u kombinaciji s drugim uropatogenima

PATOLOGIJA

MAKROSKOPSKI:

• promjene na jednom ili oba bubrega mogu biti žarišne ili difuzne, ne moraju biti jednakog stupnja na oba bubrega (asimetrični način zahvaćanja ga razlikuje od kroničnog glomerulonefritisa i nefroangioskleroze)
  • na površini se vide područja zrakastog uvučenja (ožiljci apscesa)
  • karakteristični ožiljci koji zahvaćaju čašice i/ili nakapnicu

MIKROSKOPSKI:

• uključuju upalne infiltrate (limfociti, makrofagi i plazma-stanice) i fibrozu koja nadomješta razoreni bubrežni parenhim
  • kanalići su obično prošireni i obloženi atrofičnim epitelom, a lumen im je ispunjen ružičastim staklastim cilindrima - hijalini cilindri (tireoidizacija)
  • promjene na žilama u vidu hijaline arterioloskleroze (uzrokovano hipertenzijom)
  • glomeruli su u početku normalni, poslije pokazuju znakove glomeruloskleroze

KLINIČKA SLIKA

• većina bolesnika dolazi liječniku u kasnoj fazi bolesti zbog nastanka kroničnog zatajivanja bubrega ili se znakovi bolesti otkriju tijekom rutinske laboratorijske obrade zbog nekog drugog razloga
• često se pojavljuju i renoparenhimalna arterijska hipertenzija